Twarze Teatru
Twarze Teatru to cykl spektakli ukazujący uczniom i uczennicom szkół podstawowych różne oblicza teatru. Projekt realizowany przez Fundację „Szafa kultury” został dofinansowany ze środków Biura Edukacji m. st. Warszawy.
Harmonogram spektakli
• 2 lutego 2023 – spektakl lalkowy „Kto pokona smoka”
• 14 marca 2023 – spektakl muzyczny „W to mi graj!”
• 18 kwietnia 2023 – spektakl baśniowy „Baśnie naszych prapradziadków”
• 18 maja 2023 – spektakl improwizowany „Szczęśliwe zakończenia w baśniach Andersena”
• 13 czerwca 2023 – spektakl poetycki „W krainie wyobraźni”
SPEKTAKL LALKOWY „Kto pokona smoka?!”
Pewnego dnia wydarzyło sie wielkie nieszczęście – królewna, ukochana córka króla Gwoździka, została porwana przez straszliwego smoka, nasłanego przez złą Czarownicę. Na ratunek dziewczynie pośpieszyli królewscy rycerze oraz dzielny szewczyk, chcący ze szczerego serca pomóc królewskiej córce. Czy komuś uda sie ją uwolnić? Kto pokona smoka? Co można zyskać uprzejmością i dobrym sercem i czy zła Czarownica jest naprawdę taka zła, a smok groźny i niepokonany? Oraz czy władza i bogactwo są w życiu najważniejsze?
Odpowiedzi na te pytania poznacie, jeśli wybierzecie sie razem z nami na grzbiecie Siwka – Złotogrzywka w podróż do tego niezwykłego królestwa, w którym wszystko jest możliwe, jak to w teatrze lalkowym!
SPEKTAKL MUZYCZNY „W to mi graj!” (reż. J. Mazewska) – musical familijny oparty na wierszach dla dzieci autorstwa Fredry, Mickiewicza i Słowackiego. Fabuła spektaklu osadza się na znanych dzieciom wierszach o Pawle i Gawle oraz o małpie w kąpieli i prezentuje zabawną i pouczającą historię o przyjaźni pomimo różnic oraz o współpracy, która pomaga w osiąganiu celów. Wiersze klasyków przekształcone na piosenki (których warstwa muzyczna prezentuje młodym odbiorcom różnorodne gatunki muzyczne, jak np. jazz, hip-hop, piosenkę, w której pobrzmiewają elementy kultury żydowskiej, etc.) popychają akcje naprzód, albo służą jako ilustracja tego, o czym w sztuce akurat jest mowa. Sztuka ta jest więc dla odbiorców wspaniałą rozrywką z morałem, popartą do tego wyśmienitą baza literacką oraz wpadającą w ucho, różnorodną muzyką. Czas trwania spektaklu 55 minut. Czas trwania warsztatów pospektaklowych: 20 minut. Warsztaty musicalowe będą polegały na poznawaniu różnic między musicalem, operetką i operą, dzieci poznają charakterystyczne cechy odróżniające muzyczne gatunki teatralne, część praktyczna obejmie ćwiczenia rytmiczne, które są niezbędne do pracy aktora w teatrze muzycznym, jak również ćwiczenia dykcyjne i wokalne (poznają ćwiczenia na rozgrzanie głosu, artykulacyjne, rozśpiewkowe oraz oddechowe i wykonają je razem z aktorami) oraz z koordynacji ruchowej, nauczą się prostego fragmentu drobnej choreografii, śpiewając jednocześnie krótki refren („Z tych, co to gdzie tym ja, co moje to Twoje”), z obejrzanego przed chwilą musicalu.
SPEKTAKL BAŚNIOWY „Baśnie naszych prapradziadków„, w którym zabierzemy uczestników w baśniową i pieśniową podróż przez różne regiony naszego kraju. Spektakl złożony z baśni, pieśni i utworów muzycznych z Warmii i Mazur, Mazowsza, Śląska, Kurpii, Kaszub oraz Małopolski, przygotowany będzie w formie tradycyjnego „storytellingu”, a więc opowiadania baśni bez inscenizacji, z towarzyszeniem muzyki wykonywanej na żywo przez aktorki – bajarki. W tym gatunku parateatralnym sugestywny przekaz opowiadających, jak i wyobraźnia odbiorców są najważniejsze, jako że nie ma tu jako takiej scenografii nawiązującej do treści opowiadanych historii – za stronę wizualną projektu służyć będą stroje ludowe z ww. regionów Polski, a także elementy kultury ludowej (np. wycinanki, plecionki, koronki, wyszywanki, etc.), zwiększając tym samym kulturowy walor poznawczy projektu. Niczym przy tradycyjnym opowiadaniu bajek na dobranoc przez babcie czy mamy, wyobraźnia dzieci stymulowana słowem wykonawców oraz muzyką pozwoli im stworzyć obrazy w ich głowach, pobudzając ich mózgi do zupełnie innej aktywności, niż podczas oglądania filmów, czy nawet spektakli teatralnych z pełną scenografią i kostiumami. Uważamy, że tego typu „ćwiczenia dla mózgu” są potrzebne zwłaszcza w dzisiejszych czasach kultury obrazkowej, kiedy dzieci bombardowane są zewsząd szybką akcją i efektami specjalnymi, aby przyzwyczajać je do wykorzystywania ich własnej wyobraźni, zupełnie jak podczas czytania książek. Dodatkowym bodźcem pomocnym w pobudzeniu wyobraźni będzie muzyka na żywo tworzona podczas spektaklu z wykorzystaniem zarówno instrumentów znanych i uniwersalnie wykorzystywanych (grzechotki, gitara, bębny), jak i instrumentów typowych dla kapel ludowych (diabelskie skrzypce, trombita, czy dulcymer), a w treść spektaklu poza samymi baśniami wplecione zostaną też pieśni oraz informacje kulturowe dotyczące tradycji i zwyczajów ludowych z ww. regionów. Czas trwania spektaklu: 60 minut. Czas trwania sesji warsztatowej: 20 minut. Warsztaty, które nastąpią po spektaklu, rozpoczniemy od poszerzenia wiedzy na temat tej tradycyjnej formy parateatralnej. Spróbujemy znaleźć różnice między tą, a poznanymi dotychczas formami teatralnymi, ale i podobieństwa. Następnie powtórzone zostaną raz jeszcze informacje o zwyczajach i tradycjach z różnych regionów, a także ćwiczenia językowo – gwarowe. Dzieci nauczą się krótkich powiedzonek i wyliczanek, a także przyśpiewek po kurpiowsku, śląsku czy kaszubsku. Następnie zaś wspólnie zastanowimy się, jak opowiadać historie, aby jak najbardziej zainteresować słuchaczy. Mamy nadzieję, że przez to zachęcimy uczestników warsztatów do częstszego opowiadania historii (rodzeństwu, rodzicom, kolegom) z wykorzystaniem podpowiedzi, które sami zbiorą podczas warsztatów, a także do zwiększenia czytelnictwa i zainteresowania się tradycjami i przebogatą kulturą nie tylko swojego regionu, ale także innych regionów Polski, aby odchodzące już powoli tradycje ocalić od zapomnienia.
SPEKTAKL IMPROWIZOWANY „Szczęśliwe zakończenia w baśniach Andersena” – baśnie Andersena chyba każdemu kojarzą się ze smutkiem, melancholią i niezbyt wesołymi zakończeniami; nasz improwizowany spektakl jednak to zmieni i wraz z pomocą widowni wniesie do tych historii nieco optymizmu i nadziei. Uczestnicy projektu będą mieli za zadanie przypomnieć sobie (lub zapoznać się, jeśli ich nie znają) 5 baśni Andersena: Dziewczynka z zapałkami, Brzydkie kaczątko, Calineczka, Świniopas, Dzikie łabędzie. Podczas spektaklu improwizowanego nastąpi wybór jednej z baśni, wspólnie z dziećmi przypomnimy, jak rozwija się fabuła oraz które momenty są dla głównego bohatera najtrudniejsze, często prowadzące do jego klęski. Od chwili przed takim momentem rozpoczniemy naszą alternatywną opowieść, pozwalając uczestnikom projektu tak pokierować historią, aby jej bohaterom udało się wyjść z tarapatów obronną ręką i osiągnąć pozytywne zakończenie. Dzięki temu dzieci nie tylko pokażą swoje oczytanie, ale także uruchomią pokłady kreatywności, wyobraźni oraz empatii. Poprzez prezentację spektaklu improwizowanego chcemy nie tylko pokazać awangardowy, choć już zyskujący w Polsce na popularności gatunek (na Zachodzie od lat będący równie znany, co teatr tradycyjny), ale jednocześnie pobudzić kreatywność uczestników projektu i zachęcić ich do czynnej „zabawy” w teatr zarówno w szkole, jak i w domu, zaprezentować techniki wykorzystania materiału literackiego na lekcjach w nowy sposób. Czas trwania spektaklu: 60 minut. Czas trwania sesji warsztatowej: 20 minut. Podczas warsztatów przeprowadzimy krótki kurs podstaw improwizacji, dzięki któremu uczestnicy również samodzielnie będą mogli przerabiać znane im historie. Na początku przeprowadzone zostaną zbiorowe improwizacyjne ćwiczenia rozgrzewkowe: (liczenie do 3 z zamiennikami, dwa przeciwne słowa, trening skojarzeń, trening dźwiękowy). Stworzymy następnie historię improwizowaną, z bohaterami wybranymi przez dzieci, którą publiczność będzie ubarwiać dźwiękami na sygnał pojawienia się konkretnego bohatera czy sytuacji. Dzięki temu rozćwiczona zostanie zarówno ich kreatywność, jak i uważność. Na koniec wybierzemy jeszcze jedną z zadanych do przeczytania baśni i stworzymy kilka jej różnych zakończeń. W ten sposób dzieci poznają, ze często nie ma jednego rozwiązania i dzięki improwizacji możemy tworzyć ich nieskończenie wiele, tak jak nieskończenie wiele historii.
SPEKTAKL POETYCKI „W krainie wyobraźni” (reż. J. Mazewska) – składa się z różnorodnych wierszy autorstwa Katarzyny Gruszewskiej, które nawiązują do najlepszych tradycji polskiej poezji dziecięcej, każdy z nich zawiera morał i promują pozytywne wzorce zachowań – bawiąc uczą. Są też różnorodne tematycznie, tak więc każdy znajdzie wśród nich coś dla siebie. W spektaklu złożone zostaną w luźną opowieść fabularną, przetykaną piosenkami (stworzonymi również do wierszy autorki), wesołą choreografią, a także różnorodnymi animacjami, dzięki czemu całość będzie nieustannie angażować widzów i pokazywać im, na ile różnych sposobów można interpretować poezję i na ile sposobów ją odczytać. Inscenizacyjnie łączył będzie elementy zaprezentowanych uprzednio rodzajów spektakli, np. muzykę i taniec, animację przedmiotu, elementy improwizacji i storytellingu. Widzowie będą więc mogli oprócz wyćwiczenia w sobie umiejętności odczytywania poezji – o wiele ulotniejszej i bardziej podatnej na różnorakie interpretacje, niż proza – również przypomnieć sobie to wszystko, czego dowiedzieli się i nauczyli podczas poprzednich spektakli i warsztatów. Czas trwania spektaklu ok. 60 minut. Czas trwania warsztatów pospektaklowych: 20 minut. W następującej po spektaklu sesji warsztatowej przyjrzymy się bliżej specyfice teatru poetyckiego, temu, co odróżnia tę formę od innych zaprezentowanych uprzednio. Porozmawiamy z widzami o poezji, kłopotach z jej interpretacją, o czym wg nich był ten spektakl. Widzowie będą mogli sami na przykładzie kilku niewykorzystanych w spektaklu wierszy autorstwa Katarzyny Gruszewskiej przekonać się, jak różnie można zinterpretować czy zainscenizować wiersze, co może być ciekawym pomysłem dla nauczycieli do urozmaicenia lekcji języka polskiego w szkołach. Przeprowadzimy też wstęp do samodzielnego tworzenia wierszy poprzez rozgrzewkowe zabawy rymem i rytmem. Następnie zaś, na zakończenie i podsumowanie całego cyklu, powtórzymy raz jeszcze zdobyte w trakcie poprzednich warsztatów informacje, bazując na przykładach technik wykorzystanych w obejrzanym dopiero co spektaklu.
